Τα όσα προηγήθηκαν του σημερινού αδιεξόδου ελάχιστα έχουν γίνει κατανοητά από το σύνολο του ελληνικού λαού. Εξακολουθεί να επικρατεί μια σύγχυση ως προς τα αίτια, τις συνθήκες, τον προσανατολισμό. Είναι όμως σαφές ότι υπάρχουν μπροστά μας δύο κεντρικές επιλογές.
Η μία είναι αυτή που ζητά την προσήλωση στις αποφάσεις των διεθνών κέντρων, όποιες και αν είναι, με την ελπίδα ότι μπορεί μελλοντικά να γίνουν καλύτερες και η άλλη είναι αυτή που θεωρεί ότι μόνο η επανάκτηση της κυριαρχίας και η ισχυρή ελληνική βούληση μπορούν να σώσουν την πατρίδα. Έτσι έχουμε έναν σύγχρονο ραγιαδισμό και έναν υπαγορευμένο πλέον από τις ιστορικές περιστάσεις Εθνικισμό.
Ο σύγχρονος ραγιαδισμός είναι μια ιδεολογική και πολιτική παράταξη, μία βαθύτατα ριζωμένη νοοτροπία, μια ψυχική προέκταση πολιτικών θεωρήσεων και εκτιμήσεων. Περιλαμβάνει στο ευρύ φάσμα του κόμματα, πρόσωπα και ομάδες συμφερόντων που είχαν ή έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην δημόσια ζωή. Ξεκινάει από την νοσηρή αντίληψη ότι έχουμε πλήρη αδυναμία καθορισμού της πορείας μας ως έθνος και στην συνέχεια αναζητά τρόπους να συμβιβάσει τα συμφέροντά μας με άλλα ξένα συμφέροντα.
Σε αυτή την παράταξη υπάρχουν φαινομενικώς ή και ουσιαστικώς αντιτιθέμενες ομάδες. Πολιτικοί που θεωρούν ότι η σύμπλευση με την Γερμανία, με όρους που ασφαλώς δεν συμμετέχουμε στην διαμόρφωσή τους, είναι η μόνη λύση και άλλους που βλέπουν με καλό μάτι τις νεο-οθωμανικές επιδιώξεις της Τουρκίας... Με αφορισμούς όπως «η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος», «κάθε άλλη επιλογή θα φέρει την καταστροφή», «η Ελλάδα δεν έχει άλλες επιλογές», «σύντομα θα αλλάξουν τα πράγματα», κάνουν χρήση των τεράστιων επικοινωνιακών μέσων και των δυνάμεων που διατηρούν στην τεχνοκρατική δομή για να πείσουν χωρίς την επίκληση επιχειρημάτων.
Οι ίδιοι που αναζητούν διαρκώς αφέντη σε όλα τα σημεία του ορίζοντα, έχουν ως κύριο άξονα των ιδεών τους, τον ρεαλισμό. Πόσο ρεαλιστικό είναι όμως να αποδέχεσαι ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο για να σώσεις από την καταστροφή τον τόπο σου, από την αναμονή και ίσως την προσευχή να αλλάξει η Ευρώπη και τα ιερατεία της απόψεις; Οι ρεαλιστές γίνονται μεταφυσικοί... Αυτό που κυρίως κάνει ξεκάθαρη την νοοτροπία και την στάση του ραγιά είναι όχι η συνδιαλλαγή με ισχυρούς - που υπό συνθήκες είναι ορθή και μπορεί να είναι εθνικά ωφέλιμη - αλλά η εξαρχής δήλωση-θέση πλήρους αδυναμίας να διαμορφώσεις μία επιθυμητή πορεία. Η απόλυτη εκχώρηση της κυριαρχίας και των δικαιοδοσιών στους επιτρόπους και τους υπαλλήλους των γραφειοκρατικών μηχανισμών.
Η ιστορική εμπειρία βεβαιώνει ότι όσες φορές η κυρίαρχη βούληση του έθνους έγινε αποφασιστική και σαφής τελικά συνέκλινε με ξένα συμφέροντα ακριβώς γιατί και αυτά αναγνώρισαν την ανάγκη συμπόρευσης. Η σημερινή ραγιάδικη νοοτροπία και η ανυπαρξία εθνικού σχεδίου με βήματα και προϋποθέσεις, διευκολύνει αφάνταστα την συντριβή της Πατρίδας και του λαού.
Μοναδική ανθιστάμενη δύναμη, κινούμενη από την ίδια την αντίδραση της ψυχής του Έθνους, είναι ο Εθνικισμός. Δύναμη ζωής και αξιοπρέπειας. Ανατρεπτικός και ενωτικός, αποτελεί την μόνη δύναμη που μπορεί να δώσει προοπτική στην δύσκολη αυτή συγκυρία.
Θέτει ως προτεραιότητα την ανάκτηση της κυριαρχίας και επενδύει στις τεράστιες εσωτερικές δυνάμεις που η φυλή μας, ο τόπος μας, η ιστορική μας συνέχεια διαθέτουν. Επεξεργάζεται τον γεωπολιτικό προσανατολισμό με πραγματισμό που ξεκινάει και τελειώνει με κριτήρια εθνικού συμφέροντος και όχι με ιδεολογήματα ή με ασαφείς προσδοκίες.
Σε αυτή την πλευρά του δίπολου πρέπει να τοποθετηθεί κάθε Έλληνας που έχει αίσθηση της παρούσας και της μελλοντικής προοπτικής του. Η κοντόφθαλμη και φοβική προσέγγιση των υποταγμένων πολιτικών δεν είναι μόνο ανίκανη να ικανοποιήσει στοιχειώδεις βασικές ανάγκες της κοινωνίας, αλλά προσδιορίζει το ζοφερό μέλλον για την ακεραιότητα της χώρας.
Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσει κανείς την πραγματική θέση της χώρας, που βρίσκεται σήμερα, για να αντιληφθεί ότι η πρώτη και θεμελιώδης επιλογή είναι αυτή. Να επιλέξει, δηλαδή, πρώτα κάθε πολίτης, συνειδητοποιώντας που οδηγούμαστε ότι δεν πρέπει να παραμείνουμε αδρανείς απέναντι στις εξελίξεις. Με την αποδοχή του μονόδρομου, που τόσο έντεχνα καλλιεργήθηκε επί σειρά ετών, καταδικάζεις κάθε πιθανότητα για ανάκαμψη. Ο Εθνικισμός των Ελλήνων είναι δύναμη επαρκής για να κάνει την διαφορά. Η ίδια η παρουσία του μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα.