Μετεκλογικά

Έχουμε κυβέρνηση, λοιπόν, και είναι απορίας άξιον γιατί δεν είχαμε την ιδίας συνθέσεως κυβέρνηση πριν από 45 ημέρες. Θα είχαμε γλυτώσει και χρήματα και ψυχική φθορά, κάποιοι δεν θα είχαν εκτεθεί άδικα, κάποιοι άλλοι δεν θα έκαναν μάταια όνειρα για ανάκτηση των χαμένων τους εδρών, ενώ θα είχαμε και 21 ... καρπαζιέρες στην Βουλή, αντί για μόνο 18!

Η ουσία είναι ότι, είχαν δεν είχαν, πάλι βρέθηκαν στην εξουσία οι ίδιοι εκπρόσωποι της φαυλοκρατίας της Μεταπολίτευσης, αυτή την φορά μάλιστα και με αριστερό άλλοθι, έτοιμοι να συνεχίσουν το ξεπούλημα της εθνικής και κοινωνικής αξιοπρέπειάς μας. Και μην τυχόν πει κανείς ότι δεν είναι έτσι, ότι έχουν αλλάξει πια, ότι έχουν πλέον ειλικρινή πρόθεση να κάνουν τομές και ρήξεις με το παρελθόν τους!

Η επίκληση των πατριωτικών ανακλαστικών των Ελλήνων είναι τουλάχιστον προκλητική και αυθάδης, όταν τα λαμόγια αυτά εξακολουθούν, ακόμη και σε καιρό κρίσης, ενώ ήδη έχουν υποδουλώσει με τις υπογραφές τους ολόκληρο τον ελληνικό λαό και για πολλές γενιές, να μετέρχονται των ιδίων ρουσφετολογικών πρακτικών, να χαρίζουν χρέη, να επιβαρύνουν έτι περισσότερο τους πολίτες με τα κλεψιμαίικα των προστατευομένων τους. Και όλα αυτά μέχρι και την τελευταία ημέρα της απελθούσης κυβέρνησης.

Αλλά, ακόμη χειρότερα, η πρακτική αυτή συνεχίστηκε και κατά την υπηρεσιακή κυβέρνηση, η οποία υποτίθεται ότι είχε ως μοναδικό μέλημά της να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές και να διεκπεραιώνει υποθέσεις ύψιστης εθνικής, κοινωνικής και οικονομικής σημασίας. Αντ' αυτών, η φαυλοκρατία γιγαντώθηκε, το όργιο των ρουσφετιών συνεχίστηκε, υπό την ομπρέλα του κοινωνικού φόβου και των ψευτοδιλημμάτων που ετίθεντο, πέρασαν με υπουργικές αποφάσεις ρυθμίσεις και δωράκια στους ημετέρους τους και η (πολιτική) ζωή συνεχίστηκε όπως πριν.

Στην νέα Βουλή αναδείχθηκαν δυνάμεις που έκαναν σημαία τους την κάθαρση. Ο ελληνικός λαός περιμένει πολλά από αυτούς. Και σ' αυτή την προσδοκία του δεν πρέπει σε καμμία περίπτωση να μην φανούν αντάξιοί της.

ΥΓ. Κάποιοι είπαν χαιρέκακα ότι η Νέμεσις για την προδοσία Βορίδη και Γεωργιάδη έχει πλέον όνομα και λέγεται Κουβέλης, αφού ο τελευταίος έβαλε βέτο στην ενδεχόμενη υπουργοποίησή τους, προκειμένου να συμμετάσχει στην συγκυβέρνηση. Ίσως να είναι και έτσι. Αυτοί όμως που επιχαίρουν λέγοντας ότι ο Κουβέλης έβγαλε τον Σαμαρά από μία δύσκολη εσωκομματική θέση, αφού «την προδοσία πολλοί ηγάπησαν, τον προδότη ουδείς», ας μην βιάζονται να χαρούν. Η προδοσία στην σύγχρονη πολιτική είναι, δυστυχώς, προσόν. Επομένως, ο παραγκωνισμός των δύο πρώην μπουμπουκιών του πατριωτικού χώρου θα είναι μάλλον πρόσκαιρος. Απλώς θα έχουν τον καιρό να ανασυντάξουν τις δυνάμεις τους προκειμένου να γράψουν νέες σελίδες (προσωπικής φυσικά) δόξης και μεγαλείου!