Πολιτική και «ιερές αγελάδες»

Υπάρχουν κάποια κόμματα, κοινοβουλευτικά και μη, τα οποία συστηματικά και με κάθε ευκαιρία ρυπαίνουν τις πόλεις με πλήθος αφισών, πανό, φυλλαδίων, αυτοκόλλητων κ.λπ. Αυτά κατά κανόνα προέρχονται από τον χώρο της λεγόμενης Αριστεράς και που συνήθως περιλαμβάνουν στις διακηρύξεις τους ευγενείς θέσεις και προτάσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και της διαφύλαξης της αισθητικής μας. Προφανώς όλα αυτά θα τα εφαρμόσουν όταν κάποια στιγμή τους εμπιστευθεί την κυβέρνηση της χώρας ο ελληνικός λαός. Μέχρι τότε, θεωρούν ως λογικό και πρέπον να βρωμίζουν το περιβάλλον έως ότου τους δοθεί η λαϊκή εντολή ώστε στην συνέχεια να το καθαρίσουν (κάποια εξ αυτών, μάλιστα, μαζί με τους πολιτικούς και ιδεολογικούς αντιπάλους τους, όπως έχει καταγράψει, εξάλλου, η Ιστορία).

Αυτά τα κόμματα, όμως, έχουν αρχηγούς, καταστατικά όργανα, υπεύθυνους απέναντι στο Νόμο. Έχουν δηλαδή πρόσωπα και θεσμούς στους οποίους μπορεί να αποταθεί η πολιτεία και να ζητήσει εξηγήσεις για την δράση τους αυτή, επιβάλλοντας τις προβλεπόμενες κυρώσεις (πρόστιμα κ.λπ.). Για την κάθε είδους ρύπανση από πολιτικούς φορείς προβλέπονται συγκεκριμένα πρόστιμα που τουλάχιστον για μέσα στον αστικό χώρο αρμόδιοι για την επιβολή τους είναι οι Δήμοι. Συγκεκριμένα, με βάση τον Νόμο 4954/2022, που ψήφισε η παρούσα Βουλή, προβλέπεται πρόστιμο ύψους από 1.500 έως 30.000 ευρώ, «ανάλογα με τον βαθμό διακινδύνευσης της ασφάλειας των χρηστών» που χρησιμοποιούν τους χώρους αυτούς, ως περιπατητές, οδηγοί κ.λπ.

Στα όρια του Δήμου Θεσσαλονίκης, πραγματοποιούνται συχνά πολιτικές εκδηλώσεις, είτε με ομιλίες στελεχών κομμάτων είτε λόγω απεργιών, είτε διαμαρτυριών και πορειών κ.λπ. Όλες αυτές οι δραστηριότητες ανακοινώνονται και προβάλλονται με παράνομα τοποθετημένο ή διανεμόμενο διαφημιστικό υλικό, το οποίο προκαλεί μεγάλη ρύπανση στην πόλη. Έχω επανειλημμένως τοποθετηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο, ρωτώντας τη Διοίκηση αναφορικά με το πώς αντιμετωπίζει νομικά αυτή την κατάσταση και αν εφαρμόζει τις διατάξεις του προαναφερόμενου νόμου. Εκτός από κάποιες αόριστες απαντήσεις του τύπου «να είστε βέβαιος ότι κάνουμε όσα προβλέπονται» και «έχω στο συρτάρι μου όλα τα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί», επίσημη και στοιχειοθετημένη απάντηση δεν λάβαμε.

Για τον λόγο αυτό, και λόγω των επικείμενων βουλευτικών (αλλά και αυτοδιοικητικών αργότερα) εκλογών, επανήλθα εγκαίρως (συγκεκριμένα από 20.2.2023) με επίσημο έγγραφο στην αρμόδια αντιδημαρχία, ρωτώντας συγκεκριμένα τα εξής:

• Πόσες φορές κατά τη διάρκεια της θητείας της σημερινής Διοίκησης του Δήμου Θεσσαλονίκης έχουν επιβληθεί πρόστιμα για αφισορρύπανση στα εν λόγω πολιτικά κόμματα, αλλά και σε τυχόν άλλους πολιτικούς φορείς (οργανώσεις, φοιτητικές παρατάξεις κ.λπ.)
• Πόσα από τα επιβληθέντα πρόστιμα (εφόσον αυτά επιβλήθηκαν) έχουν εισπραχθεί ή έστω έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες αναγκαστικής είσπραξής τους.

Αν και έχουν παρέλθει περισσότεροι από δύο μήνες, απάντηση επί των ερωτημάτων μας δεν έλαβα ακόμη. Και είμαι βέβαιος ότι δεν θα λάβω ποτέ. Κι αυτό διότι οι «ιερές αγελάδες» της Αριστεράς είναι δεδομένο ότι απολαμβάνουν μίας ιδιότυπης ασυλίας, ακόμη και όταν οι ενέργειές τους στρέφονται εναντίον των νόμων που η ίδια η πολιτεία ψηφίζει. Ενέργειες που είναι απόλυτα συμβατές και με τις γενικότερες πολιτικές επιδιώξεις τους, όπως αυτές που καταγγέλθηκαν πρόσφατα από τους κ. Τζήμερο και κ. Κρανιδιώτη στον Άρειο Πάγο, ζητώντας την απαγόρευση συμμετοχής του ΚΚΕ στην εκλογική διαδικασία, επειδή «με την οργάνωση και τη δράση του όχι απλώς δεν εξυπηρετεί, αλλά υπονομεύει τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος».

Υπάρχει άραγε κανείς που να πιστεύει ότι θα υπάρξουν απαντήσεις σε όλα αυτά, που να ικανοποιούν την κοινή γνώμη, όπως είχαν το θάρρος να πράξουν άλλα δημοκρατικά κράτη στην Ευρώπη, που αντιμετώπισαν την ανομία και τις προκλήσεις αυτές; Η αισιοδοξία, βεβαίως, ποτέ δεν κάνει κακό...