Τα πραγματικά συμπεράσματα των εκλογών

Οι ευρωεκλογές, οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές προσφέρονται για ορισμένες παρατηρήσεις:

1) Φιλοτουρκικό κόμμα στην Θράκη που συγκεντρώσει ποσοστά κοντά στο 40% στην Ροδόπη, κερδίζοντας έτσι την πρώτη θέση, ενώ είναι δεύτερη δύναμη στην Ξάνθη, με 22,8%. Ψιλά γράμματα στα ΜΜΕ. Θα το βρούμε μπροστά μας.

2) Αρκετά συστημικά ΜΜΕ, επέκεινα της σαρωτικής ανόδου των ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων στην Ευρώπη, σταμάτησαν να τα αποκαλούν ακροδεξιά. Έχουν αρχίσει πλέον να εφαρμόζουν την διαιρετική τομή φιλοευρωπαϊκή-αντιευρωπαϊκή Δεξιά. Αυτό είναι βαθιά αποδοχή ήττας από τις ελίτ.

3) Πρώτος ο Κυμπουρόπουλος. Ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία Μητσοτάκη σε επίπεδο στρατηγικού σχεδιασμού. Από την άλλη βέβαια «κλέβει εκκλησία» από απέναντι. Σε γενικές γραμμές ο Κυμπουρόπουλος θα έπρεπε να στήσει ένα άγαλμα στον Πολάκη αφού η χυδαιότητα του τελευταίου τον ανέδειξε.

4) Η Χρυσή Αυγή έπεσε διότι επί της ουσίας ποτέ δεν απαρνήθηκε τον φιλοναζισμό της και ποτέ δεν «μετεξελίχθηκε». Η ηγετική της ομάδα δεν μπορεί να ξεπλύνει παρελθόν της διότι χωρίς το παρελθόν της δεν υφίσταται. Ο ναζισμός δεν είναι πατριωτισμός. Είναι ολοκληρωτισμός. Οι δε ψηφοφόροι της που προφανώς δεν είναι ναζί αντιλήφθηκαν την ανεπάρκεια, τον ψευδοαντισυστημισμό της και εν τέλει την ανοχή της απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεικτικό είναι ότι ο Ηλίας Κασιδιάρης που θεωρείται το πουλέν του κόμματος δεν κατάφερε να συγκεντρώσει σοβαρό ποσοστό σε έναν δήμο όπου η λαθρομετανάστευση, η αναρχία και το μπάχαλο κυριαρχούν.

5) Οι Βελόπουλος και Βαρουφάκης είναι οι μεγάλοι νικητές. Προβλέπεται συσπείρωση των διαφόρων προσωπικοτήτων του χώρου γύρω από τον Βελόπουλο με τους δικούς του όρους. Πάρα ταύτα, διαβλέπω one man show αλά Καμένο. Το ύφος που πολιτεύεται δεν με αφήνει να σκεπτώ διαφορετικά. Ο Βαρουφάκης με την προσωπική του ακτινοβολία αν κινηθεί έξυπνα μπορεί ακόμα και την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ ή της Αριστεράς να διεκδικήσει.

6) Η Ελλάδα είναι μακριά από τα ουσιαστικά διακυβεύματα στην Δύση. Αυτό οφείλεται στην δημογραφική γήρανση και στην ανυπαρξία ουσιαστικού κινήματος από τα δεξιά. Το γεγονός ότι δεν αναδείχθηκαν σχηματισμοί κομμάτων που χρησιμοποιούσαν κατά κύριο λόγο το Διαδίκτυο καταδεικνύει ότι οι γέροντες είναι αυτοί που αποφασίζουν κατά κύριο λόγο για τα μελλούμενα της πατρίδος. Συνεπώς τα σύγχρονα διακυβεύματα δεν δύνανται να γίνουν αντιληπτά όπως και η ανάδυση σοβαρού ταυτοτικού-ελευθεριακού κινήματος από τα δεξιά. Αυτό οφείλεται στην έλλειψη κρισίμου μάζας νέων εν συνδυασμώ με τον εγκλωβισμό πλείστων εξ αυτών στην Χρυσή Αυγή.

7) Η Συμφωνία των Πρεσπών καταβαράθρωσε τον ΣΥΡΙΖΑ και διέλυσε τους ΑΝΕΛ, ιδίως στην Μακεδονία. Ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια και στο προεκλογικό του πρόγραμμα δεν έκρυψε τις θέσεις του περί του ζητήματος. Οι ΑΝΕΛ όμως με την περίφημη διαφήμιση όπου ο αρχηγός τους καθοδηγεί τον μικρό Αλέξη απεδείχθησαν παντελώς ανεπαρκείς και ασυνεπείς αφού ψηφίσθηκαν κυρίως για τα εθνικά ζητήματα. Είναι παραπάνω από πιθανό οι ΑΝΕΛ να έμπαιναν στην νέα Βουλή εάν είχαν ρίξει την κυβέρνηση για την Συμφωνία των Πρεσπών.

8) Έχουμε ανασύσταση του σκληρού μεταπολεμικού δικομματισμού με ευθύνη της Αριστεράς. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε κανένα σημείο δεν πόλωσε το κλίμα. Και, από ό,τι απεδείχθη, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ εκείνος που απετέλεσε τον καλύτερο συλλέκτη ψήφων για την ΝΔ και όχι το ανάστροφο όπως ειρωνευόταν τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο πρωθυπουργός. Το γεγονός δε ότι επιβίωσε η Ρένα Δούρου στον δεύτερο γύρο αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

9) Η μεσαία τάξη ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις. Το να εφαρμόζεις επιδοματική πολιτική εν είδει χαρτζιλικιού στα κατώτερα στρώματα δεν αναιρεί το γεγονός ότι τα τελευταία δεν ξέχασαν ότι προηγουμένως ανήκαν στα μεσαία. Έτσι, πλείστοι όσοι συνταξιούχοι που έλαβαν το μικροποσό ελεημοσύνης δεν ξέχασαν ότι προηγουμένως ήταν η ίδια η κυβέρνηση τους έκοψε τις συντάξεις.

10) Είναι η τελευταία ευκαιρία της συστημικής μεταπολίτευσης να σώσει τον εαυτό της. Εάν ταυτόχρονα με την οικονομική ανάκαμψη η οποία όλοι περιμένουν ότι θα επιτευχθεί μέσω της σαρωτικής μείωσης σε όλους ανεξαιρέτως τους φορολογικούς συντελεστές δεν επισυμβεί και μία ουσιαστική στροφή στον κοινωνικό συντηρητισμό, ήτοι την επαναφορά της τάξης και της ασφάλειας, την ανάσχεση των λαθρομεταναστευτικών ροών, την επανελλήνιση της παιδείας και την αναβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων τίποτα δεν εγγυάται το μέλλον.