67 χρόνια έχουν περάσει από την μεγαλειώδη ιστορική στιγμή που η Ελλάς του Ιωάννη Μεταξά αντέταξε το βροντερό και επιβλητικό ΟΧΙ ενάντια σε δύο Κραταιές Δυνάμεις του καιρού εκείνου, απέναντι σε δύο αυτοκρατορίες. Η επίκληση στο όνομα της Ελλάδος του Ι.Μεταξά δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε εσφαλμένη, αλλά προκύπτει μέσα από την μελέτη των πραγματικών γεγονότων της εποχής εκείνης. Αναμφισβήτητα ο αντικειμενικός κριτής μιας ιστορικής περιόδου δεν δικαιούται και δεν νοείται να προσλαμβάνει τα νοήματα που διδάσκει η Ελληνική Ιστορία μέσα από στενά περιοριστικές κομματικές παρωπίδες. Αν μάλιστα αυτός ο κριτής επιδιώκει να εμφανιστεί ως χρήσιμος και υπεύθυνος πολίτης, τότε οφείλει να γνωρίσει την πραγματική ιστορία του τόπου του προκειμένου να φανεί άξιος κληρονόμος της ιδιότητος του Έλληνος. Αν αυτή η πραγματικότητα τού αποκρύβεται, τότε οφείλει να την αναζητήσει και να ξεσκεπάσει τον συνωμότη του ψεύδους και την παρέα του. Αν φιλοδοξεί να διοικήσει πολιτικά το Ελληνικό Κράτος και να δοξάσει τον Ελληνισμό, τότε οφείλει να αποδείξει εμπράκτως τις προθέσεις του συνεχίζοντας το έργο εκείνων των ταγών που όντως λάμπρυναν το Έθνος μας. Άλλωστε δυστυχώς δεν είναι πολλοί. Δεν άφησαν πίσω τους «δημοκρατικό» παρελθόν και το βιολογικό τους τέλος κάθε άλλο παρά φυσικό ήταν!
Σ' αυτήν την χορεία των μεγάλων Εθνικών Ηγετών ανήκει ο Ιωάννης Μεταξάς. Άξιος τιμητής του ηρωικού τρόπου ζωής που διδάσκει ο αέναος και αείζωος Ελληνισμός διά μέσω των αιώνων, από τις Θερμοπύλες έως την Αλαμάνα και από τον Λεωνίδα έως τον Διάκο. Κι όχι μόνον. Βεβαίως ο Εθνικός Κυβερνήτης ευτύχησε να ηγείται ενός ανώτερου λαού, μιας ξεχωριστής ράτσας Ελλήνων που δεν φείδονταν ουδεμίας θυσίας προκειμένου για την πρόοδο και προκοπή της Πατρίδος και της Ελληνικής Κοινωνίας. Ο Πατριωτισμός υπήρξε τρόπος ζωής και διαμορφωτής μιας βιοθεωρίας που στηριζόταν στην ανάπτυξη της εθνικής ισχύος και της λαϊκής υπεροχής του Ελληνισμού τόσο σε τοπικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Ο Εθνικισμός του Ι.Μεταξά επεκτεινόταν σ' όλες τις φάσεις της πολιτικής ζωής και στηριζόταν ομοίως και στους δύο στρατηγικούς άξονες και πρωταρχικούς πυλώνες που συναπαρτίζουν οι σταθερές αξίες του Έθνους και της Κοινωνίας. Πίστευε ακλόνητα ότι το Ελληνικό Έθνος εξαρτά σε απόλυτο βαθμό την ύπαρξή του και την ανάρρησή του μεταξύ των δυνατών Εθνών από την πνευματική πληρότητα, την σωματική ρώμη και την ικανοποίηση των βιοτικών αναγκών των Ελλήνων, αλλά και από την ανάπτυξη του συναισθηματικού δεσμού με την Γη τους και την ορθή παράσχεση της αρωγής του Εθνικού Κράτους. Έφερε μια πραγματική Πολιτική Επανάσταση που αποσκοπούσε στην εμπέδωση ενός εθνικοκοινωνικού καθεστώτος της αλληλεγγύης και της συνοχής των παραγωγικών δυνάμεων του Ελληνισμού στο σύνολό τους. Ότι το Ελληνικό Έθνος αντιπροσωπεύεται από την Κοινωνία των Ελλήνων και η ευόδωση των λαϊκών στόχων θα οδηγήσει νομοτελειακά στην κατίσχυση της Εθνικής Κοινότητος. Ο Ελληνισμός λοιπόν του καιρού της μεγάλης εθνικής μας Εποποιίας έφερε το θετικό στίγμα της ακατάπαυτης πολιτικής εργασίας και εθνικής προσφοράς του μεγάλου Έλληνος Ηγέτη.
Αν κάποιος κακόπιστος θελήσει να αμφισβητήσει την πατρότητα του υπερήφανου ΌΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940 και την καταλυτική επίδραση του Μεταξά στον ρου των γεγονότων, τότε πρέπει να σκεφθεί και να απαντήσει με το χέρι στην καρδιά πόσες φορές πολιτικός ηγέτης έκτοτε έχει αποκρούσει έστω και λεκτικά ή άλλως επιθετική ενέργεια σε βάρος της Ελλάδος. Τέτοιες επιθετικές ενέργειες άπειρες, με τελευταία περίπτωση τα Ίμια. Αντίδραση ουδεμία, ραγιάδικες αποδοχές και δουλικά ναι άπειρα. Εκτός κι αν πάλι στις τρεις η ώρα το πρωί ο Εθνικός Κυβερνήτης υποδεχόμενος τον Ιταλό Πρέσβη είχε τον χρόνο να έχει άπειρες συνομιλίες με τον λαό!
Λένε τέλος ότι ο Ι.Μεταξάς κυβέρνησε την χώρα δικτατορικά και αντιλαϊκά. Πρέπει να σταθμίσουμε αντικειμενικά τα πράγματα και να απαντήσουμε με πνεύμα δικαιοσύνης. Διότι κάποιοι ξεχνούν επιλεκτικά και συγχέουν σκόπιμα. Ο Ι.Μεταξάς υπήρξε αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος (Κόμμα Ελευθεροφρόνων), ανέλαβε τα ηνία της χώρας με κανονική ανάθεση σχηματισμού κυβέρνησης, έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης με ευρεία πλειοψηφία και ψηφίστηκε εκ νέου από την Βουλή προκειμένου να αντιμετωπίσει ανταρσία των Αντεξουσιαστών του καιρού του και να προπαρασκευάσει την χώρα για τον επερχόμενο Μεγάλο Πόλεμο. Και πράγματι, οι Ένοπλες Δυνάμεις ανασυντάχθηκαν, τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα διασφαλίστηκαν και ο Ελληνικός λαός αντεπεξήλθε νικηφόρα και ενωμένος στις επικείμενες κακουχίες.
Η εθνική και κοινωνική Παράταξη οφείλει να παραδειγματιστεί και να προσδώσει στην Ελλάδα την πολιτική κατάσταση που της αρμόζει προκειμένου να βαδίσει σε νέες λαμπρηφόρες οδούς. Ο εθνικός κοινωνισμός του Μεταξά είναι ο πολιτικός μας φάρος και οι ευθύνες μας μεγάλες. Ο ΛΑ.Ο.Σ. και ο αρχηγός μας Γ.Καρατζαφέρης είμαστε έτοιμοι να ανταποκριθούμε στις ιστορικές μας ευθύνες.