Σίγουρα, δεν είναι ώρα για φτηνή αντιπολίτευση. Η πατρίδα θρηνεί νεκρούς και μία κατεστραμμένη τοπική οικονομία. Μεγάλες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις καταστράφηκαν, εξαφανίστηκε σχεδόν ολοκληρωτικά το ζωικό κεφάλαιο της Θεσσαλίας και το έδαφος πιθανότατα θα είναι ακατάλληλο προς καλλιέργεια για πολύ καιρό.
Η νομοθετική ρύθμιση που έρχεται σίγουρα δεν αφορά κάποιες πραγματικές ανάγκες στην κοινωνία, δεν αφορά ούτε καν τα «θέλω» των ομόφυλων ζευγαριών, αλλά όλους τους υπολοίπους οι οποίοι υποχρεώνονται να τους αναγνωρίσουν ως «οικογένεια».
Μέχρι πρόσφατα, η όλη συζήτηση περί του λεγομένου «pride» είχε να κάνει με την επιχειρηματολογία των υποστηρικτών του ότι «προβάλλει διεθνώς την πόλη που το διοργανώνει», ότι «προσελκύει τουρισμό», ότι «τονώνει την τοπική αγορά» κ.λπ.
Πόσο ασφαλής μπορεί να νοιώθει ένας Έλληνας πολίτης σήμερα στην πατρίδα του; Το ερώτημα δεν αφορά την εθνική του ασφάλεια, που είναι αρμοδιότητα του στρατού μας, αλλά αυτή καθαυτή την καθημερινότητά του.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η εξουσία φθείρει. Αυτό που ίσως δεν έχει γίνει απολύτως αντιληπτό είναι ότι δεν φθείρει μόνο τους εκάστοτε εξουσιαστές, αλλά και το ίδιο το σύστημα εξουσίας. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί πια να αυτο-ιαθεί, δεν έχει δηλαδή πλέον τις εγγενείς δυνάμεις που θα του επιτρέψουν κάτι τέτοιο.
Είναι διακριτικά αμφίβολο αν ο συγγραφεύς του συνθήματος, το οποίο διαβάζουμε σε δρόμους των Αθηνών, το γράφει για να στηλιτεύσει, να ειρωνευτεί ή για να υπερθεματίσει. Συναντάται συνήθως με μαύρο χρώμα, απείραχτο, ανάμεσα σε αναρχικά συνθήματα.
Το ανατριχιαστικό γεγονός της ανάγνωσης χριστουγεννιάτικων ιστοριών σε παιδιά νηπιαγωγείου και δημοτικού από drag queens, σε παιδότοπο της Θεσσαλονίκης, έφερε στην επικαιρότητα και ανέδειξε έναν προβληματισμό που εδώ και χρόνια υφίσταται.
Πιθανότατα δεν θα μάθουμε ποτέ τα ονόματα των 213 ατόμων που αποτελούσαν το πελατολόγιο του παιδεραστή των Σεπολίων. Θα αρκεστούμε στις φωτογραφίες του ιδίου με σημαίνοντα πολιτικά πρόσωπα.
Οι δραματικές στιγμές που έζησαν και ζουν χιλιάδες συμπατριώτες μας, εξαιτίας των πυρκαγιών που κατακαίνε το βιός τους και απειλούν τη ζωή τους, κυριάρχησαν για άλλα μια φορά στα δελτία ειδήσεων τέτοια εποχή.
Εδώ και μερικές ημέρες λογικά θα πρέπει να αισθανόμαστε πολύ πιο ευχάριστα που «επανερχόμαστε σε μεγάλο βαθμό στην κανονικότητα», αφού τα περισσότερα από τα μέτρα που είχαν ληφθεί, με αφορμή την πανδημία, δεν ισχύουν πια.
