Πριν από 18 χρόνια, στις 7 Νοεμβρίου 2006, παραβρέθηκα στην αίθουσα «Αβραάμ Μπεναρόγια» του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, όπου παρακολούθησα την εκδήλωση παρουσίασης του λεγόμενου «Μακεδονικού Αλφαβηταρίου».
Συμπληρώθηκαν ήδη 5 χρόνια που η Ελληνική Βουλή επικύρωσε την προδοτική Преспански договор (δηλαδή την λεγόμενη «συμφωνία» των Πρεσπών), με την θετική ψήφο 153 βουλευτών της, τον Ιανουάριο του 2019.
Το 2018 είχε ιδρυθεί και δυστυχώς έλαβε έγκριση λειτουργίας από το Ειρηνοδικείο Σερρών το σωματείο «Αδελφότητα Ντόπιων Σερραίων Κύριλλος και Μεθόδιος», που στο καταστατικό του ανέφερε ότι σκοπός του είναι η διατήρηση και διάδοση της «ντόπιας» γλώσσας.
Στις 2.10.2010 είχε πραγματοποιηθεί στην Θεσσαλονίκη εκδήλωση με θέμα «Κύπρος-Μακεδονία: Ώρα Μηδέν», που διοργάνωσε το Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης και τα περιοδικά «Ενδοχώρα» και «Πολιτική Ενημέρωση».
Η θλιβερή παρένθεση της διοίκησης Μπουτάρη στον Δήμο Θεσσαλονίκης, μεταξύ των άλλων θεσμικού τύπου παρεμβάσεων και πρωτοβουλιών της, ήταν αυτή που καθιέρωσε την τέλεση άπαξ του έτους των Γιορτών Πολυγλωσσίας.
Η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (Μάρτιος 1878), με την οποία δημιουργήθηκε προσωρινά η «Μεγάλη Βουλγαρία», σηματοδότησε και το τέλος του Ρωσοτουρκικού Πολέμου που είχε ξεκινήσει περίπου έναν χρόνο νωρίτερα.
«Δεν μπορείτε να περιμένετε από εμένα να επαναλαμβάνω σαν τον Ζόραν Ζάεφ τον προσδιορισμό «Βόρεια Μακεδονία». Αυτό δεν πρόκειται να το κάνω». Αυτά δήλωσε σε μεγάλο τηλεοπτικό σταθμό μεταξύ άλλων ο Κρίστιαν Μίτσκοσκι, ηγέτης του VMRO-DPMNE.
Στις 12 Ιουνίου συμπληρώνονται τρία χρόνια από την ημέρα που βρέθηκε ελλαδίτικη κυβέρνηση να υπογράψει συμφωνία για την εκχώρηση του ονόματος, της εθνικότητας και της γλώσσας των Ελλήνων Μακεδόνων στους σφετεριστές τους.
Όσα συνέβησαν κατά την επίσκεψη Δένδια στην Άγκυρα, και κυρίως κατά τη συνέντευξη Τύπου, αναλύθηκαν ήδη εξαντλητικά, υπό το πρίσμα είτε ενός ενθουσιασμού, είτε ενός προβληματισμού για την αποτελεσματικότητά τους.
